sonu gelmeyen bir sonbahar bu

irili ufaklı insan yığınları köşebaşlarında

kaybolmuş bir sözlük buluyorum ceplerimin birinden

başıboş kelimeler dolanıyor sararmış duvarlarda

sonu gelmeyen bir sonbahar bu

sonbahar

yani demek istiyorum ki

bir toz bulutu soluyorum antik şehirlerimden

tanrılarla aram pek de iyi değil yahut tanrıçalarla

yıkıntılarımın üstünden geçiyor bir kadın

güneşin altı çok soğuk

sanıyorum şimdi karanlığa sığınmaktayım
ve sanıyorum varlığım da benden bir hayli habersiz