Saçları düz hiç olmadığı kadar koyu kayboluyor gözleri

Küçük bir serzeniş pek çekingen içersi korkularla dolu bir ürperti tablosu

Her okşayışta aynı rüzgar aynı titreyiş aynı sıradışılık

En eksilmemiş anlar artık eski eskimiş birer şiir yahut yalın cümle savaşlar

Kaybeden belli kaybeden belli başka kimse yok

Başka kimse var onlar var aslında savaş çığırtkanları

Savaşmadan savaşırlar savaş kazanıp kazanırlar

Biz kaç savaş daha kaç yenilgi daha kaç şiir daha

Savaş kazanırlar kaç ölüm daha kaç kalım daha çok fazla gözyaşı

Biliyorum adını sormayın onca nefret biliyorum sebebini hep

Kim olduğunu biliyorum biz onca yenilirken savaş sarhoşu hep

Sarhoş kelimelerin cümleleri fotoğraflar kadar sarhoş

Ah o ah o, o kara yüzlü kara soylu ah odur suçlu ben değil

Suçlu bir kadın suçlu bir kadın değil kadınlar hep bir eksik

Kadın eksik erkek eksik ölenler yarım yarım

Fersahlarla ölçtüğümüz uzaklıklar ki gayet masumlar zararı yok

Nerede eksilmediğim zamanlar bak tutuyorsun ellerimden bak

Bak görüyorsun ellerimin içinden boşluğa dağılan nefesini

Bak kadınım saçların şimdi gözlerin şimdi şimdi bilmiyorum

Kitaplar biliyorum roman ama sade bir anlatım rüzgarsız biraz

Esen rüzgar hep, hep aynı kelime farklı cümlelerde

Aynı kelime her yerde neyin nerde olduğunu pek bilmem aslında

Bakma aslında biliyorum hayli uzunca anlattığım meseleler var

Ne kadar çok biliyorum Allah’ım duydurma bana bazen sigaram olmuyor

Zaman kaybım çok fazlaca bir kafiye kabusum yahut bir gülüş

İçimde acımayan gaddar zalim bir gülüş benim değil benim olmayan

Ne de güzel gülersin güzelsin bilirsin ölümcülsün aslında

Ne de sönük bir surat benimkisi ne güzelsin o gün her gün geride kaldı günler

Günler bekler hava soğuk yağmur sıcak ah o kara soylu da orada

Yok düşman değilim ona seni bilemedim bilemedim nerdeydin

Kızma kadınım sen kadınım ben kötü bir adam hayli bencil ve yoksul

Ah o kara yüzlü

Kimse bilmeyecek onu benden başka bak kısa onun cümlesi kısa düşüncesi

Sadece ben değilim kötü olan geceler karanlıktan öte ya artık

Gün kısalır kağıt biter saniyeler yok saçların düz

Saçların düz hiç olmadığı kadar koyu kayboluyor gözlerin.

eylül yirmiyedi

ah.

hayır hayır bu aslında tam da bilmediğin ben

tam da bildiğim ben hep böyleydim kusur işlemeden

ben burda sen burda siz orda biz nerde

biz zaten böyleydik hep böyle olmasaydık aslında

karşımda boğazlar karşında boğazlar

boğazlar bizi boğazlar yok öyle değil gemili falan

rüzgar yok esen bir şeyler var yazım hiç fena değil aslında

beyaz kağıt burda esenler nerede esenler az ötede az ötede ankara

ankara gri değil beyaz ben de öyleydim bir ara

işte tam o ara çok değil ama uzunca bir sıra

sıranın başındaki belli güzeller böyledir hep bir ara

hep bir arada bir derede karşımda dereler boğazlar ankara uzakta

satırlar uzakta güzeller uzakta cümleler biter uzakta

uzadıkça dolanır ya cümleler dolandı ya cümleler nasıl da dolandı

dolandı dolandı yollar dolandı arkamdaki bir adam

dolandırma cümleleri arkamdaki adam hah şimdi telefonu kapattı

telefonlar böyle değildi eskiden muhabbetleriniz ne kadar boş sevgililer

ne sevgililer ne çimler cümleler ne kadar da dolandı yine

bak edepsiz kız edepsiz kadın edepsiz ben

ben edepsiz uzağa otur biraz benden 

edep burda edep gitti edep yahu

yahu nerdesin herkes gitti ben gitmedim yok hava evet soğuk

evet hava soğuk ben üşümem ben kötü adam ben hep böyleyim

hep böyle değilim ben ankara böyle değil istanbul güzel

istanbullar peydahladım nerden de oturduysam bu soğuğa

bu soğuğa oturdum bak edepsiz de bir adam

ben mi ben de edepsiz adam da öyle oturmuştuk ya öyle oturmuştuk beşiktaşta

otobüse az var kalk yanımdan karşımda ne var bilmiyorum sorma bana

karşımda ne var bilmiyorum yarın ne olacak bilmiyordum

yarın ne olacağını biliyorum şimdi bilmek ne kadar da basit

ne kadar basit yarın güneş doğacak sonra batacak işte yarına geldik

yarına getirme lafı ne olur bilmiyorum aslında ne biter

aslında ne biter bilmeyelim bildirme ya da bilmesinler

bilenler bilir ne de acıdır dost kelamı dostum bu dostum sen

sen deme öyle öyle bakma öyle bak yine bir kız

güzel mi güzel yok yahu bakmadım bile edepsiz değil ama

güzel mi nedir güzeller nedir güzelledi ya kendini

biliyorum güzel güzel güzel güler yok yahu artık bildiğimden değil

artık bilmiyorum güzelden güzel güzeller güzeli

bunca yazmam biliyorum normalde okuma zaten sen

sen sen seni ben güzelledim sen beni

sen nerde ben burda ne kadar da kolay aslında

kolay değil aslında bakmayın öyle derim hep

ne derim olanı biteni neylerim neyleyim biteni

bitme bitme diye diye gide gide gemiler beşiktaşta oturalım

istanbullar peydahladım tuzlu yaşları da beşiktaş sahilinden

tuzlu yaşlar peydahladım nisanlardan kaç nisan

bir değil iki değil on desen yok yahu belki yirmi olabilir

yirmi olmasın azalt biraz ben şair değilim şiir yazarım

ondokuz olsun ama ondokuz yaşında değilim bu çocuk ne yaramaz

yaramaz çocuklar oturtun kalkmasınlar biz sahilde oturalım

sahil yine aynısı gemiler birbirinin aynısı durun çocuklar oturduk biz

dur kalkma nereden de geldik buraya yarım saat daha

yarım sayfa daha katlan bana bilmiyorum ama dayan

yarım sene yarım kaldı olan oldu babası bu çocuklar ne de yaramaz

tamam kalkalım artık sen de dayanma bana dayanamıyorsan böyleyim sen

sen öylesin ben öyleyim hayır hayır bu ben aslında tam da bilmediğin ben

hayır hayır

böyle aslında evet

evet buldum işte yavaş yavaş sonra çarçabuk sonra hemen hemen

tamam evet hemen hemen böyle tamam gidiyorum tamam güzel.

eylül

2014

samed.

yanakları aşınır esme rüzgar.

yanımda kayan yıldızlar 

almadı

güneşler almadı gözlerime

aramızda uzakdoğu dilleri 

kelimeleri tencere takırtısı

aramızda sonu son olmayan kötü masallar büyücüsü

ikiz çamur çukuru yanaklarının üstü

bundan böyle almasın

tüm zehirlere rağmen benimdi mahrem

benimdi kuru kırmızılar aşağı öpsen kırmızı

yukarısı kırmızı

havalar hep bulut yağmur doğurur durmaksızın

öldürün bu yazı

11/9/14