karanlığın ritmi yüzmekte kulaklarımda, düşlerini suluyor insanlar
görmüyor insanlar yoksul bir çocuk geceyi doldurmakla meşgul ceplerine
insanların düşüncelerinde hep bir bağırış hep çağırış
şimdi bir istanbul kiralıyoruz seninle şimdi şimdi gülümsemeliyiz


paylaşmadan tüketiyoruz dumanı tüten bir sessizliği şimdi
takvimlere sinmiş tüm korkaklığıyla günler
ne şans ki bir sonbahar almaya dahi çıkışmayacak paramız
ziyan çok, yine serzenişte bülbüller