RÜYA

ve bir kadın, oldukça güzel
oldukça güzel ne hatırasız ne de parçalanmış
bir adam saplı göğsüne günden kızıl gözleri
dünden buruşuk bir surat asıldıkça incileri dökülmekte

ve bir şehir, oldukça ferah
oldukça ferah bir hayat vaat ettiği binbir sorularla
anlam verilmez bir dua yankılandıkça duru semada
bulutları düğüm düğüm boğazına dolanmakta

yağmur, ölümü yakın bir şarkı
ıslak, bir çöl kadar ıslak

ayılmamış rüyalar, ince çizgili bir dünya çevresinde
dünyayı döndürüyor bir kadın
elinde ıslak bir şehir
bir adam saplı göğsüne sanki yağmurlar söyleniyor
dünü soyunmakta üzerinden bir adam
adam ne de unutkan
kızıl bir nefes kalıyor boynunda
işte evet, şimdi bir rüya
evet, bir rüya bitiyor.

                                                                           17/12/14
                                                                          Çarşamba
                                                                           Samed

söyle mirim kavuşmamızdan önce ulaşsın yakarışlarımız allaha

günleri devirdiler ömrümüzün eksildikçe zorlaşır gerisi

kaçtığımız ölümlerle varız bu dünyada eksilmişliğimiz kadar varız

nice sonra bir kul nice gönüllü çaresizliği adına açar elini semaya 

neyse sonra ne diyorduk gülüyorduk aslında boşluğa bir ten gerisi

ötesi berisi nahoş ellerimiz boş ve sakin bir bulut uğramış semtimize

içi boş bir sözlük sözlerimizde uzakdoğulu bir dil konuşmaktayız

sarılmak tek çaremiz gözlerimize sarıldıkça birer birer çoğalmaktayız

türkçe dersi...
yaratıcı yazarlık tadında bir çalışma yapıyoruz ve beş tane kelime gelişigüzel seçiliyor sözlükten, on dakika içerisinde bir şeyler yazmamız isteniyor.
bu şiir böyle bir çalışmanın ürünü olarak ortaya çıkıyor.
yaratmak Allah'a mahsus ya, bir şeyler yazıyoruz yine de.
vesselam.

kelimeler:
ahize
barışmak
karabet
boyluca
solüsyon (zor bir kelime kabul edelim şimdi, zaten biraz uydurmaca şeyler çıkıyor ortaya)

sersefil bir hava şimdi üzerimizde
boyluca bir adam, belki yoruluyor
belki yorumluyor son rüyasını, uzanıyor gökyüzüne
ne zamandır bilmiyoruz
bir ölmektir gidiyor çehrelerimizde
az ötemizde nicedir sesimizle barışmayan
nicedir kendi halinde bir ahize
ne soğuk
ne sıcak
böylesi unutmamız ne de fenadır oysa
düşlerimizle olan karabetimizi
nedir bu solüsyonsuzluk
birleştiremiyoruz ellerimizi