izin verdik bulutlar demirledi şehrimize, renkleri yoruldu sokakların
kelimelerin intiharına göz yumuyor az ötede bir adam
ve dünyalar tartışıyorduk, mübalağasız gülüşmeler de az ötede kaldı
bir saç teli buluyor cebinden adam boynuna dolayıp
atıyor kendine yıldızlardan aşağı