günleri devirdiler ömrümüzün eksildikçe zorlaşır gerisi
kaçtığımız ölümlerle varız bu dünyada eksilmişliğimiz kadar varız
nice sonra bir kul nice gönüllü çaresizliği adına açar elini semaya
neyse sonra ne diyorduk gülüyorduk aslında boşluğa bir ten gerisi
ötesi berisi nahoş ellerimiz boş ve sakin bir bulut uğramış semtimize
içi boş bir sözlük sözlerimizde uzakdoğulu bir dil konuşmaktayız
sarılmak tek çaremiz gözlerimize sarıldıkça birer birer çoğalmaktayız
