her ne zaman hesap kitap yaparak hareket ettiysem şimdiye kadar hep zararlı çıktım sanıyorum.
oysa hisler ne de güzeldir.
ne güzel şeydir hislere kapılmak, onların söylediği şarkıları dinlemek.
bundan sonra hissederek yaşamam gerektiğini tekrar tekrar anladım.
elimden gelmeyen çözümler, geri getiremediğim şanslar olsa da kim bilir
bir bakmışsın hisler bir olmuş, hesaplarımızın önündeler.
his... his... his...
üç kere tekrar ettim bunu fısıldayarak. sanki efsunlu bir kelime gibi, sanki kutsal bir kelam gibi geldi kulağıma. ne de güzel bir kelime.
görmek yerine hissetmek
duymak yerine hissetmek
bilmek yerine hissetmek
hatırlamak yerine hissetmek
yaşamak yerine hissetmek
...
hissetmek ya... ne güzel şey... zihnimizi durduracak kadar güçlü aslında, hiç beklemediğimiz bir anda ruhumuzu saracak kadar güçlüdür aslında hisler. sadece doğru zamanı kollar ortaya çıkmak için, gerisini o halleder her zaman, acılı ya da acısız, iyi ya da kötü, kısa ya da uzun...
o gün gelecek.
her şeyin güzel olduğu gün.
bunu nereden çıkardın, nasıl bu kadar emin olabiliyorsun, nasıl bilebiliyorsun böyle bir şeyi diye sordum da kendime.
bilmiyorum.
hissediyorum.
